Tussemor og tussefar

-Sjekka du at halane var godt bundne saman, spurte tussemor, der ho sat på stubben sin.
-Jada, svarte tussefar og satte seg. Han pusta tungt.
-Tusseguten spurte om vesleguten i huset igjen.
-Hm. Det er kanskje ikkje så lurt å gi han for mange idear, sa ho.
-Det er nå den forteljinga som gjer at han sovnar fortast, sa han.
Tussemor såg litt tenksam bort på tussefar. Så kikka ho ut gluggen. -Det er så uroleg ute i kveld. Godt at alle er inne. Og godt at alle har halane sine bundne saman.
-Jah, sa tussefar. ...Du, eee,...skal me binda halane saman du og eg òg i kveld?
Ho kikka bort på han. -Det kan me godt, sa ho.